Za nami (I rok) Wielkie Rekolekcje, czyli 30-dniowe ćwiczenia duchowe według metody św. Ignacego. To najważniejsza z “prób” nowicjackich, która kończy się zawsze obrzędem obłóczyn. Rekolekcje są próbą uporządkowania swojego życia z Bogiem i weryfikacją powołania do życia w Towarzystwie Jezusowym. dzielą się na 4 tygodnie, które opisane są w – najważniejszej dla każdego jezuity (po Piśmie Świętym) – książeczce ćwiczeń św. Ignacego. Poszczególne tygodnie przeżywane są w milczeniu, a pomiędzy nimi znajdują się tzw. interstycje – czyli jednodniowe przerwy, podczas których można odpocząć od milczenia. Jak trudnym doświadczeniem są rekolekcje ignacjańskie potwierdził ostatnio sam ks. abp Sławoj Leszek Głódź, który spotykając się z nami w kościele Cystersów w Gdańsku, niemalże każdemu z nas powtarzał: “Jak wyście wytrzymali te 30 dni w ciszy…”
Ćwiczenia odprawiliśmy w naszym domu rekolekcyjnym w Suchej (www.sucha.jezuici.pl), do którego zapraszamy nie tylko zakonników :p Dziś mamy dla was kilka zdjęć z tego bardzo urokliwego miejsca.
Cisza, pokój, piękno, tak odbieram przekaz zdjęć. Ciekawa jestem Twoich osobistych przeżyć Janie. Pozdrawiam, Magda
Sucha – moj ukochany dom rekolekcyjny, w dodatku w zasiegu 1 dnia rowerem z Torunia, zastanawialam sie jak wyglada zima, dzieki za zdjecia, bo ja bywam tu na przelomie sierpnia i wrzesnia – i tez natura zachwyca 🙂
zycze Wam, by te tygodnie w ciszy wciaz na nowo owocowaly w Waszym zyciu